Utrudnienie przepływu powietrza przez górne drogi oddechowe podczas snu może skutkować wahaniami ilości tlenu we krwi, co z kolei doprowadza do naprzemiennego przyspieszania i zwalniania rytmu serca.
Uważa się, że w dłuższej perspektywie czasowej u pacjentów z tego typu zaburzeniami zwiększa się ryzyko rozwoju nadciśnienia, arytmii (zaburzeń rytmu serca), udaru mózgu, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i cukrzycy z insulinoopornością.
Niewystarczająca ilość prawidłowego snu i zespół przewlekłego zmęczenia może powodować spadek zdolności intelektualnych, zaburzenia koncentracji, drażliwość, a co się z tym wiąże pojawienie się problemów w kontaktach towarzyskich, rodzinnych i zawodowych oraz depresji.
